Maandag 23 Maart 2020
Onze tweede week thuisonderwijs alweer, en ik moet zeggen dat ik deze Maandag met iets meer tegenzin startte dan vorige week, vorige week was emotioneel heel pittig. En dan het weekend niet echt kunnen bijtanken is wel heftig. Maar hey we moeten door! Gisteravond kreeg ik al keurig het nieuwe huiswerk doorgemaild van de juffen. Chapeau hoe ze het doen met de drukte achter de schermen. Die dingen die wij helemaal niet zien, al het nakijkwerk en opnieuw de lessen voorbereiden voor de volgende dag, telefonisch bereikbaar zijn voor de ouders én kinderen…. het vergt van de leraren ook veel creativiteit en oplossingsgerichtheid. Wij begonnen de dag zoals elke dag aan tafel, 20 minuten stillezen. Ook ik pak dan mijn eigen boek en lees mee. We maakten wat taal taken af en hielden na een tijdje pauze met ons gebruikelijke fruithapje. In de middag haalde ik samen met Tijn een heel krat fruit af bij een fruitteler hier in de buurt, normaalgesproken staan ze op de markt, maar dat kan nu dus niet. Om bij zulke kleine lokale bedrijven (ik gun het hun dan meer dan de grote supermarktketens) af te halen in deze tijden van nood zorg je ervoor dat ze er niet helemaal aan onderdoor gaan in deze tijden. Voor 12 euro een heel krat vol groenten en fruit! Zo fijn!
In de middag was er een online tekenles van de makers van Donald Duck. Bram wilde deze graag samen met mij doen en om 16.00 zaten we klaar achter de IPad met een paar A-4tjes potlood en gum. En dat was zo leuk om even samen te doen. Even de zinnen verzetten en iets zien ontstaan op papier.
In de avond kwam er weer een nieuwe persconferentie op tv. Dit keer met heel goed nieuws voor kapsalons en nagelsylisten. Ze moeten namelijk noodgedwongen de deuren sluiten. Onze veiligheid kan niet langer gewaarborgd worden en ze moeten dicht blijven tot 6 April (minstens!) En nee dit is natuurlijk helemaal niet leuk (mijn werk is mijn uitlaatklep, oplaadpunt, en het is mijn lust en mijn leven) maar dat we nu van de overheid moeten sluiten betekend dat we financiële steun krijgen. En dat is natuurlijk fantastisch nieuws! Ik ga vanavond met een iets geruster hart slapen…..
Dinsdag 24 Maart 2020
Weer een thuisschool dag die we met zijn tweetjes kunnen doen. Ik merk dat Carlo meer moeite heeft om in de ochtend op te starten….daar waar ik graag een vast ritme aanhoud, vindt hij het allemaal wel prima in de ochtend. Ik respecteer dat en we beginnen gewoon een uurtje later. We moeten ook allemaal even een beetje het ritme in het midden laten zolang alles maar af komt gedurende de dag. We beginnen de dag weer vol goede moed. En de kinderen doen het heel goed, op een paar reken strubbelingen van Tijn na. Het is ongelooflijk (tof ook wel) om te zien hoe hij precies is zoals mij met rekenen vroeger. Snel het bijltje erbij neerleggen, boos worden, weg lopen, huilen……Tijn en ik zien het écht niet….. we zijn geen bèta’s wij zijn alpha’s. Op school zie ik dit natuurlijk nooit en ik maak het nu van dichtbij mee hoe hij worstelt met dit werk. Zo herkenbaar! Gelukkig is Carlo een enorme bèta en helpt hij hem er fantastisch doorheen! Na al dat harde werken hebben we kibbeling van Roy verdiend!
In de middag neemt Carlo de kinderen mee vissen, zodat ik voor VETTT een blog kan schrijven die ineens spontaan in mij opkomt. Ik app Yvette wat zij ervan vindt en ze geeft me groen licht. Ik moet bij het schrijven van een blog echt volledig in mijn eigen wereld zitten. Dus gelukkig heb ik even 2 uur alleen.
In de avond oefenen we nog wat tafels, en leg ik Bram super vroeg in bed, de wallen hangen hem inmiddels op de knieën en het is me werkelijk een raadsel waarom hij zo ontzettend vroeg wakker is steeds. Het is zó lastig. In de avond pakken Carlo en ik beide een biertje en overleggen hoe de dag ging. Ik zie op tegen morgen want dan sta ik er weer alleen voor. Hij heeft ochtenddienst en moet 07.00 beginnen. We kijken nog wat Expeditie Robinson op Videoland en gaan ook op tijd slapen. Morgen weer de week door midden!
Woensdag 25 Maart 2020
Carlo is al vroeg op pad, en ik denk alleen maar bij mezelf ‘ik kan dit wel alleen’. We beginnen de dag weer lezend, en daarna maken we wat taal taken en weer rond 10 houden we een pauze. De jongens zitten elkaar buiten enorm in het vaarwater, en doen elkaar continue pijn en hebben oplopende ruzies! Ik wil in de halve uurtjes dat ze buiten spelen het huis aan kant maken, wat was vouwen, of de vaatwasser uitpakken, maar in plaats van dat te doen ben ik politieagent……. op een gegeven moment heb ik het helemaal gehad! Ze gillen verdomme de hele buurt bij elkaar buiten! Ik trek ze naar binnen heen en probeer de ruzie te sussen, die loopt ondertussen helemaal uit de hand. Tel daar mijn boosheid en maandelijkse perikelen bij bovenop en dan is de scene compleet. Ik stuur er 1 naar boven en 1 op de bank! Ga maar even nadenken. Ik ga even aan tafel zitten en maak een 2e koffie. Ik moet toch dit huishouden ook nog ergens doen!? HOE ga ik dit allemaal in godsnaam doen. Ik roep de jongens weer bij elkaar en leg ze uit dat de pauzetijd heel belangrijk voor mij is om enige huishoudelijk taken te kunnen doen, en dat ik niet van plan ben dan politieagentje te gaan spelen! Ze kijken me aan en volgens mij komt de boodschap over. Ik vind het even prima voor nu en neem ze mee naar buiten! Frisse lucht helpt altijd! Ze willen vissen….
In de middag gaat het alweer wat beter. Allemaal even ons hoofd leeg kunnen maken en wat frisse lucht op gesnoven en vitamine D kunnen vangen. We doen nog wat spelletjes en tekenen nog wat. Ik heb weer een leuke creatieve opdracht. Teken de andere helft van jezelf! Ik maak een halve foto van de boys en print deze uit. Ze tekenen zelf hun andere helft. Super leuk! Ook bedenken ze zelf mondkapjes…..ik moet erom lachen…… en toch gaat deze periode de geschiedenisboeken in zonder dat ze zich er zelf van bewust zijn!
Donderdag 26 Maart 2020
Donderdag alweer…nieuwe ronde nieuwe kansen. Ik besluit de dag positief te beginnen want ik merk dat als ík gestrest ben dit automatisch effect heeft op de kinderen. Carlo heeft vandaag nog ochtenddienst dus ik moet het vandaag weer tot 15.00 alleen doen. Ik heb vanmorgen tijdens onze dagelijkse ‘vergadering’ (zo noem ik het en de jongens vinden dat grappig) aan de ontbijttafel alle taken voor de dag weer opgeschreven in mijn boekje. Samen vinken we de taken af die ze gedaan hebben, en doordat ze dat zelf mogen doen zien ze precies wat ze nog moeten doen of maken. We lezen 20 minute samen en dan oefenen we de tafel weer, dat is ons eerste dagelijkse ritueel. Om 10.30 besluiten we naar school te lopen om Tijn’s nieuwe boekjes en stencils op te halen. Aangezien alleen hij de school in mag, wacht ik met Bram op het schoolplein. Het duurt even voordat hij weer buiten komt, hij had even een gesprekje met juf. Hij vond het fijn om even met haar te kletsen, en andersom. Fijn om elkaar even te zien en te spreken. De juf is trots! Het gaat trouwens zó zó zó vaak in mijn hoofd rond, dat ónze kinderen thuis en warme en veilige omgeving hebben, en dat wij ze dat kunnen bieden, maar voor hoeveel kinderen is school juist dé veilige vluchthaven? Kinderen die het thuis veel minder fijn hebben dan op school…… Kinderen die daar even veilig kunnen zijn, en kind kunnen zijn. En niet thuis hoeven te zijn, en nu fulltime thuis komen te zitten? Mijn hart huilt om die kinderen soms……ik wil er eigenlijk niet te lang over nadenken. Maar mijn hoofd maakt sowieso overuren als het over dit soort dingen gaat. Kinderen hebben het recht om in een fijne en veilige omgeving op te groeien!
Werkjes opgehaald! Vitamientjes!
Als je van je moeder achterthuis moet voetballen en je dan iedere keer de bal bij de buurvrouw over de schutting schiet, moet je een briefje door de bus doen (buurvrouw werkt in de zorg) om de bal terug te vragen…. (Lieve Nina kan jij de 3 ballen over de schutting gooien? van Bram)
‘S middags knutselen Bram en ik een zoutkunstwerk.
In de middag als Carlo thuis komt verteld hij me dat er geen werk meer is voor hem bij Vredestein. Het zit er voor hem ook even op. Vanaf nu zitten we met z’n viertjes in huis, en op elkaars lip. Ik laat het even bezinken en we moeten er maar het beste van maken! Ik ben wel heel blij dat hij mij nu kan helpen en ondersteunen met het thuisonderwijs van de jongens. De jongens maken in de middag nog een super tof parcours door het huis, de tuin, en voor op de stoep. Het hele huis en de tuin staat op de kop, maar het enige wat ik denk is: “loat goan” ze vermaken zich mooi dus ik laat ze gaan…..
Vrijdag 27 Maart 2020
Nog één dagje knallen en dan mogen ze weer even bijkomen van al dat schoolwerk. Er staan nogal wat taken gepland vandaag, en Tijn moet een dialoog schrijven. Een dialoog? In groep 7? Ik verbaas me werkelijk waar onwijs over wat ze in groep 7 allemaal al moeten kunnen en doen. Ik vraag me écht met de dag meer af of we niet het onmogelijke van ze vragen. Ik vind de stof écht heel heel pittig en veel. Met heel veel frisse tegenzin begint Tijn aan zijn dialoog. Ik probeer hem hierbij te helpen… Na en klein half uurtje hebben we het af. Ik vind dat hij zich er met een Jantje van Lijen van af heeft gemaakt, maar hij wil niet verder en is er he-le-maal klaar mee. We verblijven vooral in en om het huis vandaag. Ik haal wat op bij de apotheek en ga al vroeg aan het koken. Ik ben moe en wil eigenlijk maar 1 ding en dat is op tijd naar bed.. ‘S avonds spreek ik nog even mijn collega’s op de app en ik mis ze onwijs! We proosten via Instagram op de hashtag #vrijmibo het kan nu even niet in real life. Dan maar even zo!
Zaterdag 28 Maart 2020
Weekend! Finally! We beginnen ons weekend met een beetje uitslapen en knuffelen in het grote bed. Bram heeft daar het geduld niet voor, maar Tijn komt nog altijd even lekker bij mij liggen in het weekend. Ik geniet daar altijd nog zo van!
We eten lekker warme broodjes en besluiten een heel stuk te gaan fietsen vanmiddag. Het fijne aan wonen in Twente is dat je hier heel wat kilometers kunt maken en niemand tegen komt. We fietsten zeker een kilometer of 10 door de bossen in Enschede en Lonneker. En zien van alles onderweg! We genieten hier alle 4 onwijs van. Even uit je hoofd en de natuur in.
Eenmaal thuis doen we de tuin nog even. We maaien het gras en halen onkruid weg. Carlo bakt patatjes en we kletsen nog wat na over onze dag, en spelen Cluedo.
En dan net als je denkt dat de dag niet beter kan worden we gemaild….we krijgen te horen dat 1 van de ouders van school het Coronavirus heeft. En weer compleet lamgeslagen zit ik op de bank! Wát een klotenvirus!!!!!!
Zondag 29 Maart 2020
Vanmorgen bij het opstaan deed ik de gordijnen open en zag ik de sneeuw uit de lucht komen dwarrelen. Vannacht werd de klok een uur vooruit gezet, en officieel ging de zomertijd in. Moeder natuur moet gedacht hebben ‘Ik gaf ze geen winter in 2020, dus geef ik ze op de ochtend van het vooruitzetten van de klok nog gewoon een portie winter!’ De sneeuw bleef niet liggen maar het was wel even mooi om naar te kijken. Vandaag hadden we niks maar dan ook niks op de planning. Nou kán er ook weinig op de planning staan, maar ik bedenk meestal wel een leuke knutsel/opdracht of we bakken iets. Maar vandaag liet ik het gaan. En wát fijn dat iedereen even zijn eigen ding kon doen, zonder druk, zonder ‘moeten’ ik werd er zo relaxt van! Wel had ik 1 ding op de planning en dat was mijn mannen knippen! En oh boy wat was ik blij dat die schaar even “uit het vet” kon! Even merk ik op hoe erg ik mijn werk mis…..
Verder deden we de hele dag waar we zelf zin in hadden. Ik schreef vooral veel….in mijn dagboek maar ook een brief, fijn om hier nu eindelijk even de tijd voor te hebben! We deden Cluedo, Uno en nog wat andere spelletjes, én hielden een film middagje met chipjes en drinken. Ik kookte later op de avond lekker pompoensoep en nu ik dit tik is het weekend alweer voorbij, en zie ik op mijn IPhone het nieuwe werk voor morgen binnenkomen op de mail. Morgenvroeg moet ik ook de nieuwe schoolspullen van Bram ophalen. En ik bekeek net trouwens even het nieuws, en zag de nieuwe statistieken van het RIVM en ik vrees dat het einde nog lang niet nabij is….
Maar we focussen ons weer op en nieuwe week volgende week! We maken er weer wat van samen!
Hou je goed lieve mensen , stay safe!
marloesdriezes.wordpress.com 